അനന്തതയിലേക്ക്...

പാതയോരത്തെ
പഴയ സത്രത്തിൽ ആൾത്തിരക്കായിരുന്നു ,
രാത്രി തങ്ങാനൊരിടം,
സൂക്ഷിപ്പുകാരൻ നീയും.
മുഖസ്തുതിയും  മുന്തിരിച്ചാറും
നൽകി പരിചിത മുഖങ്ങളെ സൽക്കരിച്ചപ്പോൾ,
അജ്ഞാതയായ എന്നെ നീ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു.
ഉറ്റവർക്കായി നീയാലപിച്ച
മധുര ഗീതം, ഹൃദയത്തിലേറ്റിയെങ്കിലും,
നിനക്ക് ഞാനെന്റെ
പുഞ്ചിരി  നിഷേധിച്ചു.
ആർക്കോ വേണ്ടി അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയ വിദൂരതയിലെ ആകാശത്തോടൊപ്പം,
അപൂർണയായി ഞാനും
നേരം  വെളുപ്പിച്ചു
പ്രഭാതമുണരും മുൻപേ,
പടിയിറങ്ങിയ  എന്നെയും കാത്ത്,
പാതയോരത്തു നീയുണ്ടായിരുന്നു
അനന്തതയിലേക്ക്, ഒരുമിച്ചൊരു യാത്ര  തുടങ്ങാൻ..